มุขลึงค์ประธานในปราสาทโพกลวงการาย

ปราสาทโพกลวงการายสร้างขึ้นในระยะที่อาณาจักรจามได้เสื่อมถอยลงเนื่องด้วยการโจมตีของพวกเวียดนาม จนศูนย์กลางย้ายไปอยู่แถงปาณฑุรังคะอีกครั้งหนึ่ง ปราสาทแห่งนี้เป็นปราสาทที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในศิลปะสมัยหลังที่อุทิศให้กับพระศิวะและถือเป็นปราสาทที่งดงามที่สุดในศิลปะสมัยหลังด้วย

พระเศียรของพระศิวะที่มุขลึงค์ประธานของปราสาทโพกลวงการาย มีลักษณะสำคัญตามแบบศิลปะในสมัยหลังโดยทั่วไป กล่าวคือ พระพักตร์มีเคราตามอิทธิพลจีน/เวียดนาม และสวมมงกุฎเป็นทรงกระบอกซึ่งถือเป็นมงกุฎหนึ่งในสองแบบที่นิยมในศิลปะสมัยหลัง มงกุฎอีกแบบหนึ่งที่นิยมในระยะนี้ก็คือแบบกระบังหน้า

พระศิวะโดยปกติจะแสดงในรูปของการไม่เป็นรูปมนุษย์ เนื่องจากพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าสูงสุด ไม่มีรูป แต่พระองค์อาจแสดงพระพักตร์ของพระองค์บนลึงค์ได้เพื่อบ่งบอกว่าพระองค์ทรงสามารถแสดงได้ในรูปของการมีและการไม่มีรูป

ศิวลึงค์ซึ่งมีพระพักตร์ของพระศิวะอยู่บนศิวลึงค์จะเรียกว่า “มุขลึงค์” หรือลึงค์ที่มีหน้า (มุข แปลว่าหน้า) พบมาแล้วตั้งแต่ศิลปะอินเดีย และพบบ้างในศิลปะขอม ทวารวดีและจาม