ค้นหางานศิลปกรรม
ฐานข้อมูลศิลปกรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
จิตรกรรมพุทธประวัติ 8 ตอน จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
เจดีย์โลกาเทียกพัน เป็นเจดีย์ขนาดเล็กไม่ไกลจากเจดีย์ชเวซานดอมากนัก ไม่มีประวัติว่าผู้ใดสร้างหรือสร้างขึ้นเมื่อใด แต่จากรูปแบบสถาปัตยกรรมแล้ว คอนข้างแน่ชัดว่าเจดีย์องค์นี้สร้างขึ้นในสมัยพุกามตอนกลาง ราวปลายพุทธศตวรรษที่ 17
จิตรกรรมส่วนหนึ่งจากพุทธประวัติ 8 ตอน จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
ภาพเล่าเรื่องดังกล่าวแสดงรูปแบบตามแบบปาละอย่างมาก เช่น การใช้สีโทนร้อนเป็นหลัก ฯลฯ ทั้งหมดนี้คล้ายคลึงกับภาพวาดในคัมภีร์ใบลานซึ่งพบทั้งในอินเดียตะวันออกและในพม่าด้วย
จิตรกรรมส่วนหนึ่งจากพุทธประวัติ 8 ตอน จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
ภาพเล่าเรื่องดังกล่าวแสดงรูปแบบตามแบบปาละอย่างมาก เช่น การใช้สีโทนร้อนเป็นหลัก ฯลฯ ทั้งหมดนี้คล้ายคลึงกับภาพวาดในคัมภีร์ใบลานซึ่งพบทั้งในอินเดียตะวันออกและในพม่าด้วย
จิตรกรรมเขาพระสุเมรุ จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
ภาพเล่าเรื่องดังกล่าวแสดงรูปแบบตามแบบปาละอย่างมาก เช่น การใช้สีโทนร้อนเป็นหลัก ฯลฯ
จิตรกรรมสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
ภาพเล่าเรื่องดังกล่าวแสดงรูปแบบตามแบบปาละอย่างมาก เช่น การใช้สีโทนร้อนเป็นหลัก ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ปยาทาดหรือปราสาทที่มีหลังคาลาดซ้อนกันหลายชั้นกลับเป็นลักษณะเฉพาะของพุกามเอง ปยาทาดนี้เป็นหลักฐานที่แสดงให้เห็นอาคารเครื่องไม้ในสมัยพุกามซึ่งปัจจุบันไม่หลงเหลืออยู่แล้ว
จิตรกรรมพระพุทธบาทบนเพดาน จิตรกรรมในเจดีย์โลกาเทียกพัน
ภาพเล่าเรื่องดังกล่าวแสดงรูปแบบตามแบบปาละอย่างมาก เช่น การใช้สีโทนร้อนเป็นหลัก ฯลฯ
จิตรกรรมพุทธประวัติ จิตรกรรมในเจดีย์ตโยกปเย
จิตรกรรมในเจดีย์ตโยกปยี เป็นตัวอย่างของจิตรกรรมในศิลปะพุกามตอนปลายที่มักเขียนภาพบุคคลขนาดใหญ่ พระพักตร์แสดงการ “ก้มลง” อย่างชัดเจน พื้นที่ว่างถูกถมไปด้วย “ลวดลายกนก” จำนวนมาก ทั้งหมดนี้แตกต่างไปจากศิลปะพุกามตอนต้น อย่างไรก็ตาม ขนบหลายประการ เช่นการเน้นสีโทนร้อน การเขียนต้นไม้แบบประดิษฐ์นั้นก็ยังคงดำเนินตามขนบปาละอยู่
จิตรกรรมปยาทาด จิตรกรรมในเจดีย์ตโยกปเย
จิตรกรรมในเจดีย์ตโยกปยี เป็นตัวอย่างของปยาทาด (ปราสาท) หรือเรือนที่มีหลังคาดซ้อนชั้นในศิลปะพุกามตอนปลายที่อาจสะท้อนให้เห็นว่ารูปแบบสถาปัตยกรรมของอาคารเครื่องไม้จริงในศิลปะพุกามที่สูญหายไปหมดสิ้นแล้ว ปราสาทถือเป็นเรือนฐานันดรสูงสำหรับพระพุทธเจ้าหรือกษัตริย์ ปรากฏมาตั้งแต่สมัยพุกามและยังคงปรากฏสืบทอดมาจนถึงสมัยมัณฑเล
