สิม

สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2263 เป็นผลงานของพระครูธิ ซึ่งอพยพมาจากเวียงจันทน์พร้อมกับพระคณูหลวงโพนสะเม็ก ต่อมามีการบูรณะอีกหลายครั้ง

ก่ออิฐฉาบปูน

สิมหลังนี้เป็นสิมขนาดใหญ่ ฐานยกสูงแอ่นขึ้นด้านหน้าเล็กน้อย มีมุขโถงด้านหน้า หน้าบันหรือสีหน้าสลักไม้ประดับด้วยรวงผึ้งเป็นแผ่นไม้โค้ง หลังคาไม่ซ้อนชั้น เครื่องลำยองได้รับการบูรณะเป็นแบบรัตนโกสินทร์แล้วแต่ยังปรากฏรูปนาคบริเวณคันทวยหรือแขนนาง มีวันแล่นเป็นครีบบริเวณสันหลังคาตรงกลางเป็นช่อฟ้าหรือสัตตะบูริพัน

ตัวอย่างของสิมแบบล้านช้างที่ยังไม่ปรากฏอิทธิพลศิลปะรัตนโกสินทร์

สิมหลังนี้แสดงถึงลักษณะของสิมแบบล้านช้างอย่างแท้จริงโดยแม้จะปรากฏอิทธิพลจากรัตนโกสินทร์ในการบูรณะระยะหลังก็ตาม

1. สิมวัดแจ้ง จังหวัดอุบลราชธานี ตัวอย่างสิมแบบพื้นถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีรูปแบบคล้ายกับสิมวัดพระเหลาเทพนิมิต

2. สิมเก่าวัดหลวง จังหวัดอุบลราชธานี ตัวอย่างสิมที่แสดงถึงรูปแบบของงานช่างหลวงที่มีความประณีต ปัจจุบันถูกรื้อและสร้างใหม่แล้ว

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. เจดีย์ พระพุทธรูป ฮูปแต้ม สิม ศิลปะลาวและอีสาน. กรุงเทพฯ: มิวเซียมเพรส, 2555.

วิโรฒ ศรีสุโร. สิมอีสาน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโตโยต้า, 2536.