ทับหลังจากปราสาทเขาน้อยหลังกลาง

ไม่ปรากฏหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับประวัติการสร้าง

หินทรายแกะสลัก

การสลักเป็นรูปมกรสองตัวที่ปลายขอบทั้งสองข้างหันหน้าเข้าภายในคายวงโค้งออกมาสี่วง เหมือมกรมีรูปบุคคลขี่เบื้องบนกับเบื้องล่างของมกรมีฐานมารองรับ บริเวณกึ่งกลางและที่เสี้ยวที่ลายวงโค้งมาบรรจบกันปรากฏลายวงรูปไข่หรือวงรูปเหรียญสามวง ที่ขอบวงโค้งทั้งสี่วงมีลายประคำประดับอยู่โดยรอบ ส่วนที่ขอบของลายวงรูปเหรียญมีทั้งลายลูกประคำและลายใบไม้ม้วนประกอบอยู่ ภายในวงรูปเหรียญมีรูปเทวดาทรงพาหนะวงละหนึ่งองค์ ในขณะที่ภายในลายวงโค้งสองวงกลางมีลายดอกไม้สี่กลีบประดับอยู่ เหนือลายวงโค้งมีลายใบไม้ตั้งขึ้น ส่วนเบื้องล่างของลายวงโค้งสลักเป็นลายพวงมาลัยสลับกับพวงอุบะ ภายในลายพวงมาลัยมีลายใบไม้แหลมหยักอยู่พวงละหนึ่งใบ ส่วนพวงอุบะล้วนมีขนาดเท่ากันหมดทุกพวง รายละเอียดที่กล่าวมานี้สามารถเปรียบเทียบได้จากทับหลังปราสาทสมโบร์ไพรกุกหมู่ใต้ หลังที่ 7

ทับหลังชิ้นนี้เป็นหนึ่งในตัวอย่างทับหลังสมโบร์ไพรกุกเพียงไม่กี่ชิ้นในดินแดนไทย ถือว่าเป็นทับหลังระยะแรกๆ ของศิลปะเขมร เมื่อประมวลร่วมกับหลักฐานอื่นๆ ย่อมสะท้อนให้เห็นว่าภาคตะวันออกของไทยมีความสัมพันธ์กับกัมพูชามาแต่แรกเริ่มสมัยก่อนเมืองพระนคร

ทับหลังร่วมแบบสมโบร์ไพรกุก ปราสาทเขาน้อยด้านทิศเหนือ

วิสันธนี โพธิสุนทร. ปราสาทเขาน้อย จังหวัดปราจีนบุรี. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2533.

สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์, ม.ร.ว.,บรรณาธิการ. ปราสาทหินและทับหลัง. กรุงเทพฯ: โครงการสืบสานมรดกและวัฒนธรรมไทย, 2542.