ค้นหางานศิลปกรรม
ฐานข้อมูลศิลปกรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
พระที่นั่งเวหาศน์จำรูญ
คำสำคัญ : พระที่นั่งเวหาศน์จำรูญ, พระที่นั่งเก๋งจีน, พระที่นั่งเทียนเม่งเต้ย, พระราชวังบางปะอิน, พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, รัชกาลที่ 5
ชื่อเรียกอื่น | พระที่นั่งเก๋งจีน, พระที่นั่งเทียนเม่งเต้ย |
---|---|
ชื่อหลัก | พระราชวังบางปะอิน |
ประเภทงานศิลปะ | สถาปัตยกรรม |
ตำบล | บ้านเลน |
อำเภอ | บางปะอิน |
จังหวัด | พระนครศรีอยุธยา |
ภาค | ภาคกลาง |
ประเทศ | ไทย |
พิกัดภูมิศาสตร์ ค่าองศาทศนิยม | Lat : 14.2340439 Long : 100.580548 |
พิกัดภูมิศาสตร์ พิกัดกริด | Zone : 47 P Hemisphere : N E : 670529.66 N : 1574189.1 |
ตำแหน่งงานศิลปะ | ทิศเหนือของพระราชวังบางปะอิน |
ประวัติการสร้าง | สร้างในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในปี พ.ศ. 2432 โดยมีพระยาโชฎึกราชเศรษฐี (ฟัก โชติกสวัสดิ์) เป็นนายงาน หลวงสาทรราชายุกต์ (ยม พิศลยบุตร) และหลวงโภคานุกุล (จื๋ว) เป็นผู้ควบคุมในการก่อสร้าง และสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ พระองค์เจ้าทองแถม กรมหมื่นสรรพศาสตร์ศุภกิจ เป็นผู้ควบคุมดูแลการก่อสร้าง |
---|---|
ประวัติการอนุรักษ์ | ประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถานในราชกิจจานุเบกษาเล่ม 98 ตอนที่ 177 วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2524 พระที่นั่งเวหาศน์จำรูญได้เริ่มดำเนินการซ่อมแซมในปีพ.ศ. 2534 แล้วเสร็จในปีพ.ศ. 2536 หลังคาพระที่นั่งได้เปลี่ยนกระเบื้องเป็นสีเดียวกันคือสีเหลือง โดยสั่งทำขึ้นใหม่และคงรูปแบบเดิมไว้ พื้นรองรับหลังคาดำเนินการเทปูนทับแผ่นไม้ ฝ้าเพดานรื้อลงมาซ่อมและเปลี่ยนในส่วนที่ชำรุดทั้งหมด ดำเนินการปั้นปูนประดับหลังคาและเขียนสีขึ้นใหม่ตามแบบเดิม ส่วนพื้นห้องทรงพระอักษรชั้นบน เดิมเป็นปูนและปูพื้นด้วยกระเบื้องกังไสเขียนลายรองรับด้วยไม้แกะสลักลาย ได้ทำการรื้อกระเบื้อง เนื้อปูนและแผ่นไม้ออก ให้ชักร่องหลังไม้ให้ลึกพอประมาณและใช้เหล็กรูป T ฝังลงไปในร่องไม้ให้แข็งแรง จากนั้นจึงปูพื้นกลับไปตามเดิม ใต้ชั้นต่ำของพระที่นั่งส่วนทางเดินด้านในกะเทาะปูนที่หมดอายุออกและทำการฉาบปูนใหม่ทั้งหมด ห้องเล็กได้ทำชั้นเหล็กปูพื้นไม้ไว้จัดของและเก็บกระถางและกี๋สำหรับตั้งต้นไม้ นอกจากนี้ก็ยังเสริมคานรองรับพื้นระเบียงและขัดพื้นทาน้ำมันใหม่ เครื่องเรือนภายในพระที่นั่งได้นำมาทำความสะอาด |
ลักษณะทางศิลปกรรม | มีรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นแบบเก๋งจีน พระที่นั่งก่อด้วยอิฐฉาบปูน หลังคาทรงอ่อนโค้งมุงกระเบื้องลอนเคลือบและประดับสัญลักษณ์มงคลแบบจีน กลางสันหลังคาประดับรูปมังกรดั้นเมฆ ท้องพระโรงล่างปูกระเบื้องเคลือบจากจีน มีลายรูปสัตว์ ต้นไม้และบุคคลจากเทพปกรณัมจีน คานด้านบนท้องพระโรงติดป้ายอักษรไทยเลียนแบบอักษรจีนว่า เทียนเม่งเต้ย ประดับโดยรอบอาคารด้วยไม้แกะสลักเป็นเรื่องราวจากวรรณคดีเรื่องสามก๊ก ท้องพระโรงชั้นล่างมีบันไดหินอ่อนสู่พระราชบัลลังก์แบบจีน กลางบันไดมีรูปหยิน-หยาง ด้านหลังมีบันไดขึ้นสู่ท้องพระโรงบนเป็นที่ประดิษฐานพระราชบัลลังก์แบบจีนอีกองค์หนึ่ง ชั้นบนสุดของพระที่นั่งเป็นที่ประดิษฐานพระป้ายพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี ซึ่งรัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้น และพระป้ายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระศรีพัชรินทรา พระบรมราชินีนาถ ซึ่งรัชกาลที่ 7 โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้น โดยประดิษฐานอยู่ในพระวิมานเขียนลายแบบจีน ด้านเหนือของพระที่นั่งเป็นห้องบรรทมของรัชกาลที่ 5 พระแท่นบรรทมสลักลายหงส์และมังกร อีกห้องเป็นที่บรรทมของสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถมีพระแท่นเป็นไม้สลักลายเคลือบสีทองและพระแท่นประดับมุก ด้านใต้เป็นห้องทรงพระอักษรของรัชกาลที่ 5 การตกแต่งภายในพระที่นั่งเป็นแบบจีนทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิยมใช้เครื่องเรือนที่นิยมในราชวงศ์ชิง |
ข้อมูลที่สำคัญทางวิชาการ | พระที่นั่งเวหาศจำรูญเป็นพระที่นั่งที่มีรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นแบบจีน พระยาโชฎึกราชเศรษฐี (ฟัก โชติกสวัสดิ์) เจ้ากรมท่าซ้ายได้ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวสร้างถวายภายในพระราชวังบางปะอิน ซึ่งโปรดใช้เป็นที่ประทับในฤดูหนาว พระที่นั่งองค์นี้มีนามในภาษาจีนว่า เทียน เม่ง เต้ย แปลว่า พระที่นั่งฟ้าสว่าง (เทียน แปลว่า เวหา , เม่ง แปลว่า จำรูญ , เต้ย แปลว่า พระที่นั่ง) เป็นพระที่นั่งองค์สุดท้ายในพระราชวังบางปะอินที่สร้างขึ้นในรัชกาลที่ 5 |
ยุค | ประวัติศาสตร์ |
สมัย/รูปแบบศิลปะ | รัตนโกสินทร์ |
อายุ | พุทธศตวรรษที่ 25 |
ศาสนา/ความเชื่อที่เกี่ยวข้อง | ประเพณีในราชสำนัก |
งานศิลปะที่เกี่ยวข้อง | รูปแบบพระที่นั่งและการประดับตกแต่งด้วยรูปสัญลักษณ์ต่างๆมีความเกี่ยวข้องกับศิลปะจีน |
รูปแบบลิขสิทธิ์ | Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND) |
---|---|
เจ้าของสิทธิ์ | ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) |
วันที่จัดทำข้อมูล | 2015-06-15 |
ผู้จัดทำข้อมูล | พัสวีสิริ เปรมกุลนันท์ |
บรรณานุกรม | สำนักพระราชวัง. พระราชวังบางปะอิน. กรุงเทพฯ : สำนักพระราชวัง, 2538. การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. พระราชวังบางปะอิน. กรุงเทพฯ : ศิริมิตรการพิมพ์, 2523. |