ใบเสมา

ไม่ทราบประวัติการสร้างที่แน่ชัด แต่จากรูปแบบใบเสมาและอักขระทำให้กำหนดอายุได้ว่าสร้างขึ้นในสมัยทวารวดี พุทธศตวรรษที่ 14-15

สลักหิน

ค้นพบโดยบังเอิญจากอำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร

ใบเสมาแผ่นแบน ทั้ง 2 ด้านมีภาพสลักปรากฏอยู่ ด้านแรกทำรูปหม้อต่อด้วยกรวยอยู่ตรงกลางและกลีบบัวประดับอยู่ตอนล่าง ด้านที่สองทำรูปแท่นสี่เหลี่ยมต่อด้วยทรงกรวยอยู่ตรงกลางและกลีบบัวประดับอยู่ตอนล่าง ใกล้ๆกับรูปทรงกรวยมีข้อความจารึก

ใบเสมาจากบ้านพันนา อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร แผ่นนี้ มีจารึกที่เอ่ยถึงการทำบุญในพุทธศาสนา ทั้งยังมีภาพสลักทั้ง 2 ด้าน โดยด้านหนึ่งเป็นรูปหม้อต่อด้วยกรวย อีกด้านหนึ่งไม่แน่ชัดว่าเป็นสิ่งใดแต่องค์ประกอบหลักมีฐานสี่เหลี่ยมต่อด้วยรูปทรงกรวย

จารึกที่พบเขียนเป็นภาษามอญโบราณ อักษรหลังปัลลวะ แบบอักษรอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 14-15 มี 2 บรรทัด แปลเป็นภาษาไทยตามบรรทัดได้ดังนี้ บรรทัดที่ 1 “ผู้อยู่ในตระกูลมิปสุรยะรวมกันสร้างดาลประตูหน้าต่างวิหาร(วัด)นี้” บรรทัดที่ 2 “ด้านข้าง”

ก่องแก้ว วีระประจักษ์. “จารึกใบเสมาบ้านพันนา” ศิลปากร, ปีที่ 50, ฉบับที่ 2 (มีนาคม-เมษายน 2550), หน้า 52-57.

รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง. ทวารวดีในอีสาน. กรุงเทพฯ : มติชน, 2558.