ค้นหางานศิลปกรรม
ฐานข้อมูลศิลปกรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ท้าวกุเวรสำริด
คำสำคัญ : ประติมากรรมสำริด
| ประเภทงานศิลปะ | ประติมากรรม |
|---|---|
| ที่อยู่ | พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ |
| จังหวัด/เมือง | จาการ์ตา |
| รัฐ/แขวง | ชวา ตะวันตก |
| ประเทศ | อินโดนีเซีย |
| พิกัดภูมิศาสตร์ ค่าองศาทศนิยม | Lat : -6.176944 Long : 106.821944 |
| ประวัติการสร้าง | - |
|---|---|
| ลักษณะทางศิลปกรรม | ประติมากรรมสำริดขนาดเล็กในศิลปะชวาภาคกลาง คงเคยเป็นประติมากรรมส่วนตัวของพระภิกษุมาก่อน ทางด้านรูปแบบแล้วมีความคล้ายคลึงกับศิลปะปาละอย่างมาก ทั้งเครื่องแต่งกาย ประติมานวิทยาและรูปแบบบัลลังก์-แผ่นหลังประติมากรรมสำริดชิ้นนี้มีรูปแบบบัลลังก์ที่คล้ายคลึงกับศิลปะปาละอย่างมาก โดยเฉพาะการประดับอามลกะและหงส์ที่คานนอก และวยาลเหยียบช้าง ประภามณฑลมีเปลวไฟและมีฉัตรประดับ ท่แท่นบัลลังก์มีผ้าทิพย์รูปวงโค้ง |
| ยุค | ประวัติศาสตร์ |
| สมัย/รูปแบบศิลปะ | ชวาภาคกลางตอนกลาง |
| อายุ | พุทธศตวรรษที่ 13-15 |
| ศาสนา | พุทธ, พราหมณ์-ฮินดู |
| ศาสนา/ความเชื่อที่เกี่ยวข้อง | ท้าวกุเวร เป็นเทพเจ้าแห่งความร่ำรวย สัมพันธ์กับการประทานโชคลาภ ด้วยเหตุนี้ จึงมักพบว่าพระองค์ประดิษฐานอยู่ด้านหน้าศาสนสถานเพื่ออวยพรคน นอกจากนี้ยังพบในประติมากรรมขนาดเล็กซึ่งอาจแสดงการใช้งานแบบพิเศษก็ได้ เช่น เป็นเครื่องราง หรือใช้บูชาเป็นส่วนตัว |
| งานศิลปะที่เกี่ยวข้อง | ในศิลปะชวาภาคกลาง ชัมภละสำริดขนาดเล็กส่วนมากมักมีประติมานวิทยาที่ตรงกับสาธนมาลา กล่าวคือ มีพุงโตห้อย มีเศียรเดียวสองกร พระกรขวาถือผลพีชปูรกะ ส่วนพระหัตถ์ซ้ายถือพังพอนซึ่งคายนานารัตนะออกมา พวงมาลัยทำจากดอกอุตปละซึ่งตรงกับสาธนมาลา อย่างไรก็ตาม ในประติมากรรมมักแสดงการ “เตะ” หม้อเพชรพลอยให้หกกระจาย ซึ่งไม่ปรากฏข้อความดังกล่าวในสาธนมาลา |
| รูปแบบลิขสิทธิ์ | Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND) |
|---|---|
| เจ้าของสิทธิ์ | ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) |
| วันที่จัดทำข้อมูล | 2015-07-00 |
| ผู้จัดทำข้อมูล | เชษฐ์ ติงสัญชลี |