วัดสระเกศ

วัดสระเกศ เดิมชื่อวัดสะแก สร้างมาแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา ปฏิสังขรณ์ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชและพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ก่ออิฐถือปูน หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ปิดทองประดับกระจก

พระอุโบสถเป็นอาคารแบบไทยประเพณี หลังคาเครื่องไม้ซ้อนชั้น ประดับเครื่องลำยอง ประกอบด้วยช่อฟ้า ใบระกา นาคสะดุ้ง หางหงส์ หน้าบันประดับรูปพระนารายณ์ทรงครุฑทำด้วยไม้แกะสลักปิดทองประดับกระจก ซุ้มประตูหน้าต่างทรงบันแถลง มีเสาพาไลโดยรอบพระอุโบสถ พนักระเบียงรอบพระอุโบสถประดับกระเบื้องปรุ มีซุ้มสีมาทรงกูบทั้ง 8 ทิศประดับกระเบื้องเคลือบสีที่สั่งทำจากประเทศจีน พระอุโบสถล้อมรอบด้วยระเบียงคดที่ประดิษฐานพระพุทธรูปนั่งเรียงรายทั้ง 4 ด้าน

วัดสระเกศ เดิมชื่อ วัดสะแก เป็นวัดที่มีประวัติความเป็นมาเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของสมัยธนบุรีถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น เนื่องจากเป็นวัดที่สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกทรงพักไพร่พลเมื่อเสด็จกลับจากศึกเขมร ได้ลงสรงและทรงสระพระเกศาในสระใหญ่บริเวณนั้น แล้วนิมนต์พระสงฆ์มาประกอบพิธีมูรธาภิเษก ก่อนที่จะเสด็จไปปราบจลาจลในกรุงธนบุรีและปราบดาภิเษกในเวลาต่อมา หลังจากนั้นจึงได้โปรดเกล้าฯ ให้ปฏิสังขรณ์วัดแล้วพระราชทานนามว่าวัดสระเกศซึ่งมีที่มาจากเหตุการณ์นั้น

สุริยา รัตนกุล,คุณหญิง. พระอารามหลวงในกรุงเทพมหานคร.นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหิดล, 2550-2552.