จิตรกรรมลายกำมะลอ

สร้างขึ้นในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ภาพเขียนสีฝุ่นและทองคำเปลวบนพื้นรัก

ภาพจิตรกรรมลวดลายอย่างจีน เขียนด้วยสีฝุ่นผสมทองคำเปลว บนพื้นรักสีดำเป็นรูปเทพเจ้าฮก ลก ซิ่ว ตามคติความเชื่อในลัทธิหรือศาสนาเต๋า แต่งกายอย่างจีน พร้อมด้วยบริวาร

ภาพฮกลกซิ่วที่ผนังสกัดด้านหน้าพระประธานในพระอุโบสถวัดนางนองเป็นตัวอย่างงานช่างประณีตศิลป์ที่เรียกว่าลายกำมะลอ หรือบางแห่งเรียกว่า ลายรดน้ำกำมะลอ ซึ่งหมายถึงการเขียนภาพจิตรกรรมโดยใช้สีฝุ่นผสมด้วยยางรักหรือรักน้ำเกลี้ยง เขียนลงบนพื้นรักสีดำที่เตรียมไว้ และใช้ทองคำเปลวเป็นองค์ประกอบร่วมในการเขียนภาพ จึงทำให้ได้ภาพจิตรกรรมที่มีความโดดเด่น เนื่องจากพื้นสีดำอันเกิดจากยางรักจะขับเน้นให้ภาพเขียนจากสีฝุ่นและทองคำเปลวโดดเด่นงดงามมากยิ่งขึ้น ลายกำมะลอยังหมายถึงกระบวนลายอย่างจีน สันนิษฐานว่าช่างจีนน่าจะเป็นผู้นำเทคนิคการเขียนภาพลักษณะนี้เข้ามาเผยแพร่ โดยพบว่ามีความนิยมเขียนภาพวรรณคดีจีนและเทพเจ้าอย่างจีนด้วย ดังเช่นที่วัดนางนองที่มีภาพลายกำมะลอเรื่องสามก๊ก และภาพฮกลกซิ่ว ซึ่งมีความหมายถึงโชคลาภ วาสนา ทรัพย์สิน และการมีอายุยืนยาว

3วัดประวัติศาสตร์. ที่ระลึกในงานศพนางสุทิน บุนปาน 7 มีนาคม 2552.

สุริยา รัตนกุล. พระอารามหลวงในกรุงเทพมหานคร เล่ม 2. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหิดล, 2550-2552.