ค้นหางานศิลปกรรม
ฐานข้อมูลศิลปกรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ท้องพระโรง วังท่าพระ
คำสำคัญ : ท้องพระโรง, วังท่าพระ, กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์, รัชกาลที่ 3, มหาวิทยาลัยศิลปากร
ชื่อเรียกอื่น | หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วังท่าพระ |
---|---|
ชื่อหลัก | มหาวิทยาลัยศิลปากร |
ชื่ออื่น | วังหน้าพระลานวังตะวันตก, วังท่าพระ, วังท่าช้าง |
ประเภทงานศิลปะ | สถาปัตยกรรม |
ตำบล | พระบรมมหาราชวัง |
อำเภอ | เขตพระนคร |
จังหวัด | กรุงเทพมหานคร |
ภาค | ภาคกลาง |
ประเทศ | ไทย |
พิกัดภูมิศาสตร์ ค่าองศาทศนิยม | Lat : 13.752841 Long : 100.490011 |
พิกัดภูมิศาสตร์ พิกัดกริด | Zone : 47 P Hemisphere : N E : 661094.13 N : 1520890.09 |
ตำแหน่งงานศิลปะ | ภายในมหาวิทยาลัยศิลปากร |
ประวัติการสร้าง | ท้องพระโรงแห่งนี้ตั้งอยู่ภายในวังท่าพระ สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 3 เมื่อครั้งยังดำรงพระยศเป็นพระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ เมื่อเสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวแล้ว ที่นี่ยังเป็นที่ประทับของเจ้านายอีกหลายพระองค์ จนเมื่อสมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัติวงศ์เสด็จมาประทับในสมัยรัชกาลที่ 5 ได้มีการบูรณะปรับปรุงท้องพระโรงโดยยังคงรูปแบบเดิมเอาไว้ ปัจจุบันใช้เป็นหอศิลป์ของมหาวิทยาลัยศิลปากร |
---|---|
กระบวนการสร้าง/ผลิต | ก่ออิฐถือปูน หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ |
ประวัติการอนุรักษ์ | ประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถานในราชกิจจานุเบกษาเล่ม 66 ตอนที่ 64 วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 |
ขนาด | 5 ห้อง |
ลักษณะทางศิลปกรรม | ท้องพระโรงเป็นอาคารทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าหันด้านแป หรือด้านยาวออกหน้าวัง หลังคงทรงไทยชั้นเดียวมุงกระเบื้องไม่มีมุขลด เครื่องลำยองประกอบด้วยช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ ไม่มีนาคสะดุ้งหน้าบันแบบฝาปะกน มีบันไดใหญ่ทางด้านหน้า ลูกกรงกำแพงแก้วเป็นเหล็กหล่อลวดลายแบบสมัยวิคตอเรียน พื้นภายในเป็นไม้ มีเสาไม้กลมเซาะร่องมีฐานแบบตะวันตกเรียงรายตลอดความยาวของอาคาร ด้านหลังมีโถงทางเดินเชื่อมไปยังตำหนักกลาง |
ข้อมูลที่สำคัญทางวิชาการ | ท้องพระโรงเป็นสถาปัตยกรรมอันเก่าแก่ที่สุดของวังท่าพระ ซึ่งเป็นวังที่อยู่ใกล้กับพระบรมมหาราชวัง ท้องพระโรงนี้เป็นสถานที่เสด็จออกทรงงานของพระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ เมื่อครั้งที่ทรงครองวังท่าพระ ก่อนที่จะเสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 รูปแบบอาคารเป็นสถาปัตยกรรมแบบไทยประเพณีที่แสดงฐานานุศักดิ์ของอาคารในวัง เช่น การประดับช่อฟ้า ใบระกาและหางหงส์ แต่มีองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมที่แสดงถึงฐานานุศักดิ์ที่รองลงมาจากอาคารในพระบรมมหาราชวัง ดังจะเห็นได้จากการประดับกระเบื้องมุงหลังคาเพียงชั้นเดียวและสีเดียว ไม่ประดับนาคสะดุ้ง |
ข้อสังเกตอื่นๆ | 1. การที่ท้องพระโรงไม่ปรากฏมุขลดแสดงว่าเป็นท้องพระโรงที่สร้างให้กับกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ซึ่งไม่ได้เป็นเจ้านายชั้นเจ้าฟ้า 2. ในบรรดาหมู่อาคารที่สร้างมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 มีเพียงท้องพระโรงเท่านั้นที่ยังคงปรากฏหลักฐานมาจนถึงทุกวันนี้ |
ยุค | ประวัติศาสตร์ |
สมัย/รูปแบบศิลปะ | รัตนโกสินทร์, รัตนโกสินทร์ตอนต้น |
อายุ | ต้นพุทธศตวรรษที่ 25 |
ศาสนา/ความเชื่อที่เกี่ยวข้อง | สถาปัตยกรรมในราชสำนัก |
ตำนานที่เกี่ยวข้อง | ภายในท้องพระโรงมีเสาตกน้ำมันอยู่ต้นหนึ่ง ปิดทองคำเปลวไว้ประปราย เล่ากันว่า เมื่อครั้งที่พระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ประทับอยู่ที่นี่ในสมัยรัชกาลที่ 2 ที่ท้องพระโรงกั้นฝาเฟี้ยมไว้ตามแนวเสาด้านหน้าตลอด แยกในประธานเป็นเขตชั้นใน ด้านหน้าตั้งพระแท่นติดกับเสาต้นที่ 2 จากตะวันออก ใช้สำหรับประทับบ้าง บรรทมบ้าง เอกเขนกบัญชาราชการอยู่บนพระแท่นเป็นประจำ เมื่อทราบประวัติของเสาก็เกิดความเกรงกลัว ยิ่งเห็นเสาตกมันก็ยิ่งตื่นเต้นเล่าลือกันยิ่งขึ้น ทำให้มีคนแอบมาบนบานและเมื่อสำเร็จสมปรารถนาแล้วก็ขออนุญาตถวายพวงมาลัยบูชาอยู่เนืองๆ |
งานศิลปะที่เกี่ยวข้อง | พระที่นั่งศิวโมกข์พิมาน ท้องพระโรงของพระราชวังบวรสถานมงคล(วังหน้า) มีองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมที่แสดงถึงฐานานุศักดิ์เช่นเดียวกัน กล่าวคือ ไม่ประดับนาคสะดุ้ง หลังคาชั้นเดียวมุงกระเบื้องเคลือบสีเพียงสีเดียว แต่พระที่นั่งศิวโมกข์พิมานเป็นท้องพระโรงวังหน้าจึงมีขนาดใหญ่กว่าท้องพระโรงวังท่าพระ |
รูปแบบลิขสิทธิ์ | Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND) |
---|---|
เจ้าของสิทธิ์ | ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) |
วันที่จัดทำข้อมูล | 2026-02-17 |
ผู้จัดทำข้อมูล | พัสวีสิริ เปรมกุลนันท์ |
บรรณานุกรม | กองโบราณคดี กรมศิลปากร. ทะเบียนโบราณสถานในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2535. นิทรรศการ “วังท่าพระ : ศูนย์กลางชองช่างสิปป์หมู่ 200 ปี” กรุงเทพฯ: ฝ่ายศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2553. สมบัติ พลายน้อย. วังเจ้านาย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2539. ดวงจิตต์ จิตรพงศ์, ม.จ. ป้าป้อนหลาน. กรุงเทพฯ: วัฒนชัย, 2531. |